先秦史传  左丘明  《古文观止》

wú gōng zǐ zhá lái pìn qǐng guān yú zhōu yuè shǐ gōng wèi zhī gē zhōu nán shào nán yuē měi zāi shǐ jī zhī yǐ yóu wèi yě rán qín ér bú yuàn yǐ wèi zhī gē bèi yōng wèi yuē měi zāi yuān hū yōu ér bú kùn zhě yě wú wén wèi kāng shū wǔ gōng zhī dé rú shì shì qí wèi fēng hū wèi zhī gē wáng yuē měi zāi sī ér bú jù qí zhōu zhī dōng hū wèi zhī gē zhèng yuē měi zāi qí xì yǐ shèn mín fú kān yě shì qí xiān wáng hū wèi zhī gē qí yuē měi zāi yāng yāng hū dà fēng yě zāi biǎo dōng hǎi zhě qí dà gōng hū guó wèi kě liàng yě wèi zhī gē bīn yuē měi zāi dàng hū yuè ér bù yín qí zhōu gōng zhī dōng hū wèi zhī gē qín yuē cǐ zhī wèi xià shēng fú néng xià zé dà dà zhī zhì yě qí zhōu zhī jiù hū wèi zhī gē wèi yuē měi zāi fēng fēng hū dà ér wǎn xiǎn ér yì xíng yǐ dé fǔ cǐ zé míng zhǔ yě wèi zhī gē táng yuē sī shēn zāi qí yǒu táo táng shì zhī yí mín hū bù rán hé yōu zhī yuǎn yě fēi lìng dé zhī hòu shuí néng ruò shì wèi zhī gē chén yuē guó wú zhǔ qí néng jiǔ hū zì kuài yǐ xià wú jī yān 　　　　wèi zhī gē xiǎo yǎ yuē měi zāi sī ér bú èr yuàn ér bù yán qí zhōu dé zhī shuāi hū yóu yǒu xiān wáng zhī yí mín yān wèi zhī gē dà yǎ yuē guǎng zāi xī xī hū qū ér yǒu zhí tǐ qí wén wáng zhī dé hū 　　　　wèi zhī gē sòng yuē zhì yǐ zāi zhí ér bú jù qū ér bù qū ěr ér bù bī yuǎn ér bù xié qiān ér bù yín fù ér bú yàn āi ér bù chóu lè ér bù huāng yòng ér bú kuì guǎng ér bù xuān shī ér bú fèi qǔ ér bù tān chǔ ér bù dǐ xíng ér bù liú wǔ shēng hé bā fēng píng jié yǒu dù shǒu yǒu xù shèng dé zhī suǒ tóng yě 　　　　jiàn wǔ xiàng shuò nán yuè zhě yuē měi zāi yóu yǒu hàn jiàn wǔ dà wǔ zhě yuē měi zāi zhōu zhī shèng yě qí ruò cǐ hū jiàn wǔ sháo hù zhě yuē shèng rén zhī hóng yě ér yóu yǒu cán dé shèng rén zhī nán yě jiàn wǔ dà xià zhě yuē měi zāi qín ér bù dé fēi yǔ qí shuí néng xiū zhī jiàn wǔ sháo shuò zhě yuē dé zhì yǐ zāi dà yǐ rú tiān zhī wú bú dào yě rú dì zhī wú bú zài yě suī shèn shèng dé qí miè yǐ jiā yú cǐ yǐ guān zhǐ yǐ ruò yǒu tā yuè wú bù gǎn qǐng yǐ

zuǒ qiū míng jì zhá guān zhōu lè

　　吴国公子季札前来鲁国访问，请求观赏周朝的音乐舞蹈。鲁君让乐工为他演唱《周南》《召南》，他说：“美好啊！教化开始奠定基础了，虽然还不算完善，然而百姓已经勤劳而不怨恨了。”乐工为他演唱《邶风》《鄘风》和《卫风》，他说：“美好啊，深厚啊！虽然有忧思，却不至于困窘。我听说卫国的康叔、武公的德行就像这样，这恐怕就是《卫风》吧！"乐工为他演唱《王风》，他说：“美好啊！虽有忧思却没有恐惧的情绪，这恐怕是周室东迁之后的音乐吧！”乐工为他演唱《郑风》，他说：“美好啊！但它烦琐得太过分了，百姓已经不堪忍受了。这恐怕是要最先亡国的吧？”乐工为他演唱《齐风》，他说：“美好啊，宏大而深远！这是大国的音乐啊！可以成为东海诸国表率的，恐怕就是太公的国家吧？国运真是不可限量啊！”

　　乐工为他演唱《豳风》，他说：“美好啊，博大坦荡！欢乐却不放纵，这恐怕是周公东征时的音乐吧！”乐工为他演唱《秦风》，他说：“这就叫做‘夏声’。产生夏声就说明气势宏大，宏大到极点，大概是周朝故地的乐曲吧！”乐工为他演唱《魏风》，他说：“美好啊，轻远悠扬！粗犷而又婉转，急促而流畅，用仁德来加以辅助，就可以成为贤明的君主了。”乐工为他演唱《唐风》，他说：“思虑深远啊！恐怕有陶唐氏的遗民吧？如果不是这样，为什么忧思如此深远呢？如果不是有美德者的后代，谁能像这样呢？”乐工为他演唱《陈风》，他说：“国家没有贤明的君主，还能长久吗？”再歌唱《郐风》以下的乐曲，季札就不作评论了。

　　乐工为季札歌唱《小雅》，他说：“美好啊！有忧思但却没有二心，有怨恨但却不说出来，这大概是周朝的德政教化开始衰败时的音乐吧？那时还是有先王的遗民在啊！”乐工为他歌唱《大雅》，他说：“宽广啊！和美啊！抑扬曲折而本体刚劲，恐怕是文王的德行吧！”

　　乐工为他演唱《颂》，季札说：“达到顶点了！正直而不傲慢，屈从而不卑下；亲近而不因此产生威胁，疏远而不因此背离；变化而不过分，反复而不令人厌倦；悲伤而不愁苦，欢乐而不放纵堕落；用取而不会匮乏，宽广而不张扬；施予而不耗损，求取而不贪婪；安守而不停滞，行进而不泛滥。五声和谐，八音协调；节拍合于章法，演奏先后有序。这都是拥有大德行的人共有的品质啊！”

　　季札看到跳《象箾》和《南籥》两种乐舞后，说：“美好啊，但美中不足。”看到跳《大武》时说：“美好啊，周朝兴盛的时候，恐怕就是这样子吧！”看到跳《韶濩》时说：“圣人如此伟大，仍然有不足之处而自觉惭愧，做圣人不容易啊！”看到跳《大夏》时说：“美好啊！勤于民事而不以功德自居，除了禹，谁还能做到呢？”看到跳《韶箾》时说：“功德达到顶点了！伟大啊，就像苍天无所不覆盖一样，像大地无所不承载一样！再盛大的德行，恐怕也不能比这再有所增加了。观赏就到这里吧！如果还有其他乐舞，我也不敢再请求观赏了！”

左丘明《季札观周乐》